białej skórze purpurowe znamiona.<br> Spod sprzętów, ze szczelin, spod progów, framug i futryn wychodzą pająki, pluskwy, stonogi, rybiki, wije, karaluchy, skorki... Świat owadów ożywa, granice zaciemniają się. Miliony istot w chitynowych pancerzach, ze szczypcami, ssawkami, żądłami wkraczają do niszy naszej sennej obojętności czy nieświadomości, niszy naszego pozornego spokoju, zmęczenia, uśpienia... Ależ te istoty są przy nas stale ukryte, schowane, zamaskowane żyją i czyhają w naszym cieniu, w schowkach, piwnicach, spiżarniach, łazienkach, klozetach, na strychach i pod schodami, w eleganckich salonach i gabinetach, jadalniach i sypialniach, oczekując prawdziwie pełnej ciemności, sprzymierzonej ciemności, uwalniającej je od strachu. Strach bowiem jest uczuciem wspólnym, łączącym