się, że przytoczony z tej księgi cytat jest fragmentem bardzo dawnego poematu narodowego, opisującego walkę i zwycięstwo Jozuego, wskazuje on zarazem, że Jozue zdobywał centralne tereny wyżynne ,,obiecanej ziemi", czyli dzisiejszej Palestyny. Kontekst tego cytatu mówi, że Jozue idąc na pomoc Gibeonitom, po forsownym nocnym pochodzie, zaatakował niespodzianie w marszu Amorytów <page nr= 83> i dzięki temu, że atak jego zbiegł się z gwałtowną burzą, zadał im druzgocącą klęskę. Sam zaś cytat tłumaczy się dziś jako metaforę, mającą dowieść, że nawet natura pomagała mu w walce z wrogami. Uważa się, że był to cytat poetycki, który miał podkreślić niezwykłą moc Jahwe, udzielającego pomocy swemu