wciąż występuje w niebieskich". Patron odlany w brązie nie mógł chyba wytrzymać słów krytyki, bo wypadł był z pudełka na parkiet.<br>Drugą niespodzianką było samoistne włączenie się alarmu antywłamaniowego, co przerwało K. Bąkowskiemu tańczenie na skrzypcach szopenowskiego Poloneza. Pulsujące fortissimo było tak paraliżujące, że aż bliskie zapowiadanej wciąż przez jasnowidzów Apokalipsy. A cóż można rzec wobec końca świata? Podejrzewam, że do niego niestety może dojść, o ile tradycyjni sponsorzy festiwalu będą nadal ubożeć proporcjonalnie do ekonomicznych sukcesów pana Balcerowicza. Nie wykluczam w dalszej kolei rzeczy, że następne "Dni" będą się składały już tylko z uroczystej inauguracji, takiegoż zamknięcia i długiej gawędy