i tworzenie muszli odbywa się więc z przyspieszeniami i zahamowaniami odpowiadającymi kolejno wydzielaniu płynu i wytwarzaniu przegrody. Tym tłumaczyć należy nierównomierne rozmieszczenie pierścieni na powierzchni muszli, znamionujące kolejne etapy tworzenia septów czy tabul (u koralowców). To dobry przykład dla uzmysłowienia, jak złożona może być interpretacja zapisu zawartego w liniach przyrostowych.<br>Astronomia a paleontologia Trudno byłoby się dziwić, że zapis cyklów wzrostowych na powierzchni muszli jest przedmiotem zainteresowania kosmologów.<br>Astronomowie od dawna próbują dokonywać retrodykcji, określając zmiany długości roku słonecznego, miesiąca księżycowego, zgadując kiedy Księżyc został przechwycony przez Ziemię itp. W zasadzie koncepcje takie mogą być testowane z użyciem skamieniałości w ciągu