nowa sprawa w moim życiorysie zawodowym. Co skądinąd było zasługą przede wszystkim prof. Sempolińskiego.<br>- Do jakich jeszcze wspomnień chętnie Pan wraca?<br>- Nie wiem, czy pani wie, że jestem magistrem, aktorem zresztą. W związku z tym byłem kiedyś poważnym człowiekiem i pracowałem w dramacie, do którego to dramatu najął mnie dyr. Axer. To był dopiero dramat! Ale niespełnione tęsknoty zostały mi do dzisiaj - dlatego z rozczuleniem wspominam, że grałem kiedyś Wacława w "Zemście". Oglądała to cała Polska, bo rzecz miała miejsce w telewizji. Czyli dano mi szansę i nie wiem, czy ja tej szansy nie zmarnowałem? Zostałem takim wesołym facetem od estrady