Jest on również podzielony na sześć rozdziałów zatytułowanych tak samo jak rozdziały Miszny. <br>Po spisaniu Miszny prawo ustne rozwijało się dalej z taką dynamiką, że dostrzeżono celowość podjęcia kolejnej próby kodyfikacji. Stosując Misznę jako podstawę do dyskusji, zebrano dodatkowy materiał zwany Gemarą. Spisanie dodatkowych komentarzy nastąpiło niezależnie w Palestynie i Babilonii. W efekcie, w IV w., w Palestynie, powstał tzw. Talmud Jerozolimski, natomiast późniejszy Talmud Babiloński zredagowano w Babilonii na początku VI w. Talmud Jerozolimski spisano w języku zachodnioaramejskim, a Babiloński we wschodnioaramejskim. Talmud Babiloński jest o wiele (ponad czterokrotnie) obszerniejszy od wersji palestyńskiej. On też stał się z czasem kodeksem