że aby otworzyć siłom powietrznym sprzymierzonych wąski korytarz prowadzący do stolicy Iraku, trzeba zniszczyć co najmniej cztery stacje radarowe. Sęk w tym, że radary te były elektronicznie sprzęgnięte ze sobą w pary. Konieczne zatem było, aby jednocześnie uderzyć na wszystkie cztery. w innym przypadku nawet jedna z nich natychmiast ostrzegała Bagdad o niebezpieczeństwie uderzenia z powietrza.<br>Wczesnym, środowym rankiem 16 stycznia 1991 r. o godzinie drugiej dwadzieścia czasu saudyjskiego śmigłowiec Pave Low Leonika, prowadzącego pierwszą z grup uderzeniowych, niezauważony przez nikogo, minął granicę iracką. Za nim prawie tą samą drogą przekradał się podzielony na dwie grupy uderzeniowe zespół o twardo brzmiącej