całej gminie.<br>Nazajutrz przyjął mnie pierwszy sekretarz w Limanowej. Przystojny, siwawy, opędzał się ode mnie jak od natrętnej muchy.<br>- Dajcie spokój, to już towarzysze w Warszawie nie mają czym się zajmować, tylko takim magazynierem na zapadłej wsi?<br>Poprosiłem go o skomentowanie zasłyszanych informacji. Wzruszył ramionami:<br>- Widzicie, kolego, to reakcyjna wieś. Bandyci tam długo siedzieli po wojnie i dlatego takiego szczerego komunistę spotykają przykrości i pomówienia. On walczył z bandami, tego mu nie zapomnieli. To dobry towarzysz, nasz towarzysz i skrzywdzić go nie pozwolimy. A jeśli dalej będą rozrabiać - znajdziemy na nich sposób. Już teraz kilka osób będzie miało kolegium, znajdzie się