Wieś nieduża. A wam co zginęło?<br> - But. Pokaż, Piotrek. Jeden jest, a drugiego nie ma.<br> - W naszej wsi? W naszej wsi nie mógł zginąć. Każdy widzi, kto w czym<br>chodzi. To nie w naszej wsi, żeby ktoś się na buta połakomił. I to<br>jeszcze jednego. To nie w naszej wsi.<br> - Baranki Boże - wyrzekała matka, gdyśmy znów znaleźli się w polach.<br>- A każdemu złodziejem z oczu patrzyło. Widziałeś? Szliśmy w tamtą<br>stronę, chciałam tu mleka kupić, to u każdego albo śmietana już na<br>wierzch wyszła i nie będzie bełtał, albo na zsiadłe odstawił. To mogli<br>tego buta znaleźć i tylko niepotrzebnie idziemy