r. znanego jako Kanał Oberlandzki (Oberländer Kanal). Rozwiązał trudne zadanie techniczne - pokonania blisko 100-metrowej różnicy poziomów akwenów łączonych kanałem. Zrealizował je w sposób oryginalny - w miejsce tradycyjnych śluz wprowadził pochylnie z suchym grzbietem. To rozwiązanie inspirowane było doświadczeniami, jakie wyniósł z licznych podróży. Finansowane przez władze Prowincji prowadziły do Bawarii, Belgii i Holandii ( 1846), a także do Anglii i Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (1850). Ta ostatnia wyprawa przyniosła decydujące dla kształtu budowli kanału ustalenia. Inspirowany rozwiązaniami pochylni Kanału Morrisa, zaproponował budowę pochylni, o której to idei myślał już wcześniej, odwołując się także do angielskich doświadczeń w zakresie budowy transporterów kolejowych