wreszcie. <br>Rycerz nie przestawał nalegać. <br>- Ufam w mądrość twoją - mówił. - Wiesz przecie, ilu diabłów zmieści się na końcu szpilki. Wiesz, czy rodzic nasz Adam miał pępek i czy Pan Zastępów potrafi stworzyć głaz tak ogromny, iżby sam go unieść nie mógł. Myślę tedy, że i tym razem znajdziesz radę. <br>Ojciec Bertold nadął się z dumy jak skórzany wór napełniony winem.<br>- &lt;orig&gt;Czytałem był ongi&lt;/&gt; jedną księgę - zaczął prawić powoli, z namaszczeniem. - Pisał w niej &lt;orig&gt;jakowyś&lt;/&gt; pogański mędrzec, opiewający wyprawę owych żeglarzy szukających złotego runa, iż na najdalszych granicach ziemi, u bram straszliwej siedziby Nocy, płynie złotodajna rzeka Erydan. Nurt jej toczy się