postać uwiecznioną na zdjęciach. I księdza Miłkowskiego w sutannie, i pana Kotarbińskiego z ubraną w koronki żoną, Lucyną, i Reymonta, który choć pisał o chłopach, to sam chętnie pijał kawę ze śmietanką z wyzyskiwaczami na werandzie i chętnie przebywał w towarzystwie tej szlachty nie umiejącej pracować wspólnie na wspólnych gruntach. Bluzki z surowego lnu i samodziałowe długie spódnice dobrze na szczęście kryły ten umieszczony pod nimi w kufrze - album.<br><br>Ze wzruszeniem tedy przerzucałam jego karty, a pani Jadwiga Rdułtowska snuła dalsze losy swej rodziny. Dowiedziałam się więc, jak to w czerwcu 1950 roku, po przeszło dziesięcioletnim pobycie na kazachstańskim zesłaniu, wróciła