chory.<br>- No, śmiało. Słucham.<br>- Może kiedy indziej?<br>- A dobre to czy złe?<br>- To? Nie wiem. Sama nie wiem. Chyba...<br>- Mów. Koniecznie.<br>- Polek, ja ciebie zawsze bardzo lubiłam.<br>- ...<br>- Ty mnie zawsze rozumiałeś. Lubiłam z tobą porozmawiać, lubiłam, jak mnie odprowadzałeś. Ty umiesz świetnie słuchać, ty jeden. Dlaczego się odwróciłeś?<br>- Nie, nic. Boli mnie trochę szyja. Mów dalej.<br>- No, jednym słowem, bardzo cię lubiłam jako fajnego kolegę.<br>- Dlaczego mówisz w czasie przeszłym?<br>- Polek! I teraz ciebie lubię, cenię, wiem, że mam w tobie prawdziwego przyjaciela.<br>- ...<br>- Wiesz, że we mnie strasznie kocha się Henryk.<br>- Kto?<br>- No, mówiłam już... Henryk... Kękuś.<br>- A ty?<br>- Ja? Ja