zachowywał na ogół podział na akty, ale w wielu sztukach ważniejszą od nich rolę pełniły tableau, obrazy, do których dopasowywano układy inscenizacyjne, czasem bardzo liczne. Jeśli uważamy Kordiana za dramat rekordowy pod względem ilości i zróżnicowania dekoracji, to warto przypomnieć, że Dumas okazał się - wcześniej - jeszcze bardziej rozrzutny.<br>Jego Napoléon Bonaparte (styczeń 1831, teatr Odéon) ma aż 23 tableau, czyli układy dekoracji; tylko jedna dwukrotnie się powtarza. Wprowadził w tej sztuce wielkie pejzaże, jakby przeniesione do teatru z pokazywanych właśnie w Paryżu dioram Dageurre'a, tłumy, ulice i luksusowe wnętrza. Na scenie pojawiają się obrazy ilustrujące ważne momenty biografii Napoleona, od Tulonu