to biuro podań - powiedziała miękko.<br>- Tymczasowa przystań - odparłem. - Nie wszyscy robią to, na co mają ochotę.<br>- Pan ma trudności z życiorysem? - domyśliła się.<br>- Adwokatura jest dla mnie zamknięta - westchnąłem.<br>Położyła ze współczuciem rękę na mojej ręce. Od tego dotyku zaraz dostałem wypieków.<br>- Czy mógłbym panią zaprosić na kolację? - zapytałem szybko.<br>- Broń Boże! - zawołała. - Teraz muszę bardzo uważać! Gdyby się dowiedział, że spotykam się na mieście z mężczyzną, zaraz by to wykorzystał przeciwko mnie!<br>I dodała z uśmiechem:<br>- Później... jak się uporamy z tym rozwodem.<br>Słowa te nie dały mi długo spać. Był to nowy bodziec i żałowałem, że muszę leżeć w