potrzeby, jak i ambicje<br>stołecznej Warszawy sprawiły, iż w krótkim czasie zorganizowano<br>i uruchomiono<br>wiele uczelni artystycznych, medycznych, rolniczych i handlowych.<br> Otwarcie, działanie i rozszerzenie szkolnictwa wyższego w<br>Warszawie w tak<br>krótkim czasie było możliwe dzięki istnieniu prężnego środowiska naukowego,<br>któremu ton nadawali wybitni uczeni tej miary, co Józef<br>Brudziński, Bronisław<br>Chlebowski, Ludwik Krzywicki, Samuel Dickstein, Stanisław<br>Thugutt, Tadeusz<br>Korzon czy Władysław Smoleński. Nic dziwnego, że w Warszawie lat<br>I wojny<br>światowej i pierwszych niepodległej Rzeczypospolitej placówki<br>naukowe i dydaktyczne, szczególnie wyższego szczebla,<br>przyciągały uznanych i dobrze zapowiadających się pracowników<br>naukowych, twórców różnych dziedzin kultury, studentów<br>i gimnazjalistów. Czas był zresztą