i to - w dużej części filmu - cywilizacji amerykańskiej. Zachowując jednocześnie, co niezmiernie charakterystyczne, niemniej silne związki z niemieckim romantyzmem. Również w sensie poniekąd formalnym: Herzog wyjaśnia, że po Kasparze Hauserze napisał scenariusz według Woyzecka Buchnera zamierzając jeszcze raz obsadzić w roli tytułowej Brunona S. Odstąpił od tego zamiaru, ponieważ jednak Bruno wiedział już o tych planach, Herzog specjalnie napisał scenariusz, który miał być jakby Woyzeckiem dostosowanym do swoistych możliwości tego niezawodowego aktora. W ten właśnie sposób powstał Stroszek, film zresztą - moim zdaniem - ciekawszy od nie w pełni mnie przekonującej adaptacji dramatu Büchnera z Kinskim w roli tytułowej. Nawiasem mówiąc, Herzog chyba