W drugiej połowie XIX wieku rozpoczęto pierwsze doświadczenia, których celem było poznanie długości życia nasion (HARPER 1977). Najbardziej znane są eksperymenty BEALA rozpoczęte w 1879 roku oraz DUVELA trwające 39lat (1902-1941) (za FENNEREM 1985). BEAL zakopał w glebie nasiona 20gatunków roślin umieszczając je w szklanych butelkach wypełnionych wilgotnym piaskiem. Butelki wykopywano co10 lat i badano zdolność kiełkowania nasion (Ryc.3.3). Opublikowane wyniki wykazują, że nasiona naparstnicy purpurowej Digitalis purpurea zachowują żywotność przez około 100lat, a nasiona wiesiołka dwuletniego Oenothera biennis, szczawiu kędzierzowego Rumex crispus i dziewanny rdzawej Verbascum blattaria przez 80lat (KIVILAAN BANDURSKI 1981).<br>Wielkość banku nasion. Wielkość banku