na taras służąca.<br>- Do pana doktora młodszego - powiedziała słowa, które wypowiadała po tyle razy dziennie.<br>Dr Rowland wstał z głębokim westchnieniem. Zatrzymał się na chwilę w drzwiach. Objął wszystkich wzrokiem: zdawali się być jacyś nienaturalni, spłoszeni. Chciał coś powiedzieć, co by sprowadziło ich z powrotem do dawnego, beztroskiego nastroju.<br>- Pewnie Carmen nie może znaleźć kluczy do auta i wzywa mnie na pomoc.<br>Ale sam zrozumiał, że wyszło to głupio i nienaturalnie i nic nie pomogło.<br>Tradycyjna, bezmyślna pukanina zaczęła się zaraz po zapadnięciu zmroku. Listonosz Perez podlewając wątłe roślinki w doniczkach na patio - jedynym skrawku wolnego powietrza, który posiadał wraz z