chorobą, albo symptomem choroby (społecznej). Tylko w tym pierwszym przypadku, usprawnienie komunikowania likwiduje patologię społeczną.<br>Zatem tezy, że komunikowanie jest niezbędnym składnikiem procesu socjalizacji oraz elementem wszelkich procesów społecznych, nie należy mylić z tezą podobną, ale fałszywą, głoszącą, że komunikowanie jest kluczem do wszystkich zjawisk psychicznych i społecznych. Przykładem - filozofia Cassirera, historiozofia McLuhana, psychologia społeczna Blumera. Cassirer określał człowieka jako animal symbolicum, a jego działalność rozważał wyłącznie w kategoriach tworzenia symboli. McLuhan klasyfikował całe epoki historyczne według dominujących sposobów komunikowania, a z kolei Blumer interpretował społeczeństwo jako ogół symbolicznych interakcji. Jednak życie, także społeczne, to coś więcej niż tylko komunikowanie.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;1