odetchnąć spokojnie: ta doprawdy w samą porę wydana książka nie pozwoli układaczom Księgi Rekordów przeoczyć przypadku najbardziej udanego szachrajstwa w historii dwudziestowiecznej poezji.<br> W dziedzinie Wielkich Kombinacji kariera poetycka Jewtuszenki da się postawić na równym poziomie z sympatią, z jaką zachodnie mass-media portretowały przez długie lata barwną postać Fidela Castro, albo z również wieloletnią i niczym nie zakłóconą kadencją Kurta Waldheima jako sekretarza generalnego ONZ - a z pewnością wyżej niż jednorazowe osiągnięcie owego anonimowego naciągacza, który sprzedał naiwnemu turyście most Brookliński. Nie mieści się po prostu w głowie, jak Jewtuszenko, zdawałoby się - najoczywiściej słaby poeta i w swoim wymiarze publicznym