się z wyobraźnią każdego pisarza żywioł: woda, ogień czy powietrze - jest ideą przed ideami, ideą sprawczą. I zawarta w niej siła zanikania i unieobecniania, uniewidzialniania, ma, podobnie jak Bachelardowskie żywioły, działanie twórcze. Na przykład wszystkie techniki wyzwalania mocy i władzy, mówi Virilio, są technikami zanikania, zanikania stąd dotąd; wielcy zdobywcy - Cezar, Hannibal, Aleksander - mieli być epileptykami. Był nim także goniec Boży, roznosiciel dobrej nowiny, Paweł z Tarsu, któremu na drodze do Damaszku przydarzyła się pyknoleptyczna nieobecność; przemienić miała ona trwale jego "poczucie rzeczywistości".<br>Skoro więc mowa o sile twórczej, przejdźmy na chwilę do artystycznych doświadczeń Virilia. We wczesnomłodzieńczych próbach graficznych pociągało