rękę i łaskawie pogładził po głowie.<br>P'an, przyczajony za drzwiami, słyszał, jak grubas mówił do ojca Franciszka:<br>- Bardzo, bardzo zdolny chłopczyk. I rozwinięty nad wiek. Szkoda takiego do szkoły zawodowej. Koniecznie do gimnazjum. Sam pomówię z ojcem Dominikiem.<br>W ten sposób przewędrował do gimnazjum, do Szanghaju.<br>W gimnazjum - nie tylko Chińczycy, lecz i biali chłopcy także. Okazało się, że białych uczą tego samego. Zaczął uczyć się jeszcze przykładniej. Biali, co prawda, trzymali się na uboczu, osobną grupą. Na Chińczyków patrzyli z pogardą. Przedrzeźniali: "Żółty! Gdzieś warkocz podział?" Lecz zadań ściągać nie brzydzili się. Pod ławką przyjaźnie częstowali rogalkiem. Za to na