Król, a niezgrabny jak ostatnia baba - mruknął do siebie Felek, gdy Maciuś z niewielkiej wprawdzie wysokości stoczył się na ziemię i z dala rozległo się pytanie pałacowego wartownika:<br>- Kto tam?<br>- Nie odzywaj się - szepnął Felek.<br>Maciuś padając na ziemię zdrapał sobie skórę na ręce: pierwsza w tej wojnie odniesiona rana.<br>Chyłkiem prześliznęli się przez drogę do rowu, a tam czołgając się na brzuchu, pod samym nosem straży przeprawili się aż do topolowej alei, która prowadziła do koszar. Koszary obeszli z prawej strony, kierując się światłem wielkiej lampy elektrycznej koszarowego więzienia, potem przeszli mostek i już równą drogą szli wprost na centralny