pana! - I cała gromada białych dziewczynek i zielonych chłopców opadła ojca i Henrysię ze wszystkich stron. <br>Dziewczynka ciemnowłosa, bardzo rumiana i mocna, wywalczyła sobie w zgiełku prawo generalnego przedstawicielstwa gromady i powiedziała uprzejmie: <br>- Bardzo, bardzo prosimy, żeby państwo zechcieli zjeść z nami podwieczorek. <br>- Przedstaw się, przedstaw - doradziło jej kilka głosów. <br>- Cicho bądźcie.<br>- Moi rodzice urządzili właśnie wycieczkę z podwieczorkiem, bo dziś są imieniny mojej siostry Helenki. <br>- To wszystko niepotrzebne, potem opowiesz, teraz tylko zapraszaj! <br>- Ojej! Jacyście nieznośni! Ogromnie państwa zapraszamy i nasi rodzice też. <br>Henrysia ścisnęła rękę ojca - ogromną miała ochotę przyjąć zaprosiny, ale gdyby to od niej zależało, odmówiłaby. Zupełnie