i starając się nie uronić<br>najdrobniejszego szczegółu.<br> A ono przez parę sekund ciężko oddychało, po chwili uniosło się znowu<br>pionowo i znanym już rozkolebanym krokiem zbliżyło do kolejnego<br>stopnia, by na nowo podjąć ten sam trud.<br> Nie wytrzymała. Zbiegła na dół i pochyliła się nad dziwnym<br>stworzeniem. Aż podskoczyło, przestraszone.<br> - Cicho, cicho, nie bój się, pomogę ci - zagadała serdecznie,<br>zwracając się do niego niczym do zmarzniętego kotka.<br> Powoli wyciągnęła ręce, chcąc je pogłaskać Nie cofnęło się. Wręcz<br>przeciwnie, przykolebało bliżej. Położyła na nim dłoń.<br> Ciągle właściwie nic nie widziała. Usiłowała dotykiem rozpoznać<br>kształty. Było zimne, aż skostniałe z zimna. Kiedy je