konfliktu kultur.<br>Autorka rozwija cały wachlarz odrębności zwyczajów i reakcji na wydarzenia. Najdrastyczniejsze przykłady dotyczą nielicznych spraw sądowych. Rodacy stanęli więc np. rycersko w obronie młodej Królowej, gdy właściwi jej poddani obrazili Jej Majestat urągliwymi uwagami. W wynikłej na tym tle bijatyce zagrała krew Sarmatów, stających w obronie czci niewieściej. Ciekawe. Inna rozprawa dotyczyła czysto obozowej pyskówki, w toku której pani Antoszkowa nazwała panią Szydłową "Uzbeczką". Sędzia angielski przy pomocy tłumacza i lokalnego bibliotekarza uzbrojonego w encyklopedie na próżno starał się uchwycić pointę obrazy, w pełni zrozumiałą dla obu "pań", mających za sobą wojenne przeżycia ze zsyłki do Uzbekistanu. Pierwsza z