Z uwagi na płytkie zaleganie wód podziemnych w płaskodennych dnach szerokich dolin, reagują silnie na zmiany ich poziomu, a ich brzegi są często podmokłe. Niekiedy znajdują się w odległości kilku lub kilkunastu kilometrów od koryta, co świadczy o skali jego przemieszczenia. Duże zgrupowania tego typu jezior występują w dolinach Dunaju, Cisy, Drawy, Wisły lub rzek syberyjskich (ryc. 31). Jeziora wypełniające martwe koryta rzeczne mają często określenia regionalne, np. mrtvaje w Jugosławii (Malicki 1974), czy też wiśliska, warciska lub bużyska w Polsce.<br><br>Typ 8. Jeziora boczne wałów przykorytowych, zlokalizowane pomiędzy wałem a krawędzią określającą zasięg równiny zalewowej, np. Catahoula, leżące przy Red