że żyjesz - powiedział z irytacją, znów wyciągając ku mnie słuchawkę.<br>Straciłam do nich cierpliwość. <br>- Odczep się!!! - wrzasnęłam okropnie. - Nie jego interes, czy żyję!!! Niech się wypcha!!!<br>- Trudno... - powiedział Diabeł do słuchawki. - A, słyszał pan? Proszę bardzo, do widzenia.<br>Nie patrząc na mnie, wrócił do zamykania walizki. Przez chwilę panowało milczenie.<br>- Co to za dowcipy z tymi Rodopami? - spytał, dociągając paski i nadal omijając mnie wzrokiem. - Kłamiesz, oczywiście.<br>- Kłamię - przyświadczyłam.<br>Teraz wreszcie spojrzał.<br>- Kłamiesz - powtórzył. - Teraz kłamiesz. Chcesz znów wprowadzić jakieś zamieszanie, nie rozumiem dlaczego.<br>- Żeby ci unaocznić, jak przyjemnie jest żyć w niepewności. Uprawiałeś tę politykę od lat. Poczuj ją teraz na sobie