Mueller.<br>- Nareszcie! - wrzasnął. - Co się tu stało? Gdzie pani była? Kto do mnie przed chwilą dzwonił? - Siadł ciężko na krześle, tyłem do zasłony balkonowej. - Mamy jeszcze trochę czasu. Niech pani opowiada.<br>- Nic nie mam do powiedzenia - rzekła spokojnie Ingrid.<br>- Jak to? Nie rozumiem. Nie poznaję pani.<br>- Proszę mi dać spokój!<br>- Co to, do diabła, znaczy? Niedługo pojedziemy na dworzec. Musi się pani przebrać. Kazałem Fritzowi kupić trzy goździki. Dzisiaj będziemy ostrożniejsi.<br>- Proszę na mnie nie liczyć - oświadczyła tym samym tonem Ingrid. - Nigdzie nie pojadę i nikogo panu nie wydam. Skończyło się.<br>- Co pani powiedziała?! - ryknął Mueller. Skoczył z krzesła i zawisł nad