zatem stan początkowy możemy znać tylko z pewnym marginesem błędów pomiarowych. Okazuje się, że gdy dane początkowe, wyznaczone w granicach błędu, wstawimy do równań ruchu, chcąc wyliczyć ewolucję układu, z czasem błąd tak narasta, że informacja o odpowiednio oddalonych w czasie (od stanu początkowego) stanach układu staje się całkiem bezużyteczna. Co więcej, znana mi jest próba pokazania (podjęta przez T. Grabińską i M. Zabierowskiego), że program Laplace'a (wyliczenie historii Wszechświata ze znajomości położeń i pędów wszystkich cząstek w pewnej chwili) jest niewykonalny ze względów zasadniczych. Nawet jeśli przyjmiemy, że Wszechświat składa się z klasycznych cząstek, których położenia i pędy możemy mierzyć z