żabiego towarzystwa przy jedzeniu manewrowała teraz przy szufladach kredensowego magazynu i nie słyszała skrzekliwych odgłosów zza okna.<br>Jęknął w duchu, kiedy wróciła z serwetkami w ręce. Ustawiła na nich talerze, marsz do kredensu, tup-tup, plask-plask bosymi stopami po podłodze, przy talerzach znalazły się sztućce. Plask-plask i cukiernica.<br>Czajnik zaszumiał, dziewczyna majtnęła kitą na czubku głowy w lewo i w prawo, zabrzęczała naczyniami, syknęła nad oparzoną ręką i zastygła z głową zadartą do góry.<br>Nad kredensem, gdzieś pod sufitem, &lt;orig&gt;zaszurgotało&lt;/&gt;. Z dzwonieniem i poświstem, z dziupli-nie-dziupli, zza czarnego zwaliska szafy, diabli wiedzą z jakiego kąta, wyskoczyło ptaszysko