nad cebrem. Chłopiec zbliżył się do nich nieśmiało.<br>- Czy tu nie ma wolnej posady? - zapytał naiwnie. Dziewczęta najpierw obejrzały go ze wszystkich stron, pochichotały między sobą, po czym jedna wstała od cebra i oddaliła się w stronę kuchni. Po chwili wyszedł stamtąd wysoki, tęgi pan z rękami wspartymi na biodrach.<br>- Czego chciałeś, chłopcze? - zapytał szorstko. - Posadę chciałbym dostać.<br>- A co ty umiesz robić?<br>- Ja jeszcze nic nie umiem, ale chciałbym się nauczyć. - Ach taaak... A jak się nazywasz?<br>- Roman Boryczko.<br>- Papiery masz jakie? Pokaż - odebrał kopertę z papierami, przeczytał je, obejrzał małego Romka od połatanych butów aż po wystrzępiony daszek czapki, dłużej