wściekłości, z zaciśniętymi <br>pięściami. <br><br>- Dość tego! - krzyknęła. - Słuchać <br>już nie mogę tych bzdur! Zabawę sobie nową urządziła! <br>Nie ma już korony pod fortepianem, to w rewolucję chce się <br>bawić! Co ty wiesz o tym, ty, głupia?! Nic! Rozumiesz?! <br>Nic! Niedobrze się człowiekowi robi od twoich głupstw! <br>Buty dziurawe mi pokazuje! Czysta komediantka z cyrku! <br><br>- Adela... - wyjąkałam - Adela... <br><br>- Tak! A Felkiem sobie gęby nie wycieraj - dość <br>tego! I jeszcze ci jedno powiem - ani ty dla mnie, ani <br>ja dla ciebie, rozumiesz?! <br><br>Wróciłam do domu do ostatka zgnębiona. Wiedziałam <br>już teraz, że przegrałam, przegrałam zupełnie <br>i ostatecznie, chociaż nie wiedziałam, dlaczego. <br><br>Siedziałam w