Typ tekstu: Książka
Autor: Krzysztoń Jerzy
Tytuł: Obłęd
Rok: 1983
Autor: Krzysztoń Jerzy
Tytuł: Obłęd
Rok: 1983
inteligencję zniszczyć.
Prześladownicy nic nowego nie wymyślili, tyle tylko, że skrupiło się to na mnie.
Ze mną, z takimi jak ja, przepadnie piękne słowo miłości, kobieta, zwierzę pociągowe historii, nieprędko usłyszy pierwszy komplement, a dlaczego miałaby usłyszeć, skoro zawsze dawała się wyruchać plugawym samcom swojego gatunku, najbardziej jurnego pod słońcem.
Czyż to nie nowi minstrele z mordami wieprzów?
Kiszkować!
A niechże się kiszkują!
Chwała Bogu, że beze mnie.
Dziadek wciąż mnie trącał, coś mamrotał, coś mruczał, ale nie mogłem pojąć, czego chce.
Wreszcie pokazał palcem jabłko, a potem swoje bezzębne dziąsła.
Obnażył je tak, abym nie miał wątpliwości, że stracił wszystkie zęby
Prześladownicy nic nowego nie wymyślili, tyle tylko, że skrupiło się to na mnie.
Ze mną, z takimi jak ja, przepadnie piękne słowo miłości, kobieta, zwierzę pociągowe historii, nieprędko usłyszy pierwszy komplement, a dlaczego miałaby usłyszeć, skoro zawsze dawała się wyruchać plugawym samcom swojego gatunku, najbardziej jurnego pod słońcem.
Czyż to nie nowi minstrele z mordami wieprzów?
Kiszkować!
A niechże się kiszkują!
Chwała Bogu, że beze mnie.
Dziadek wciąż mnie trącał, coś mamrotał, coś mruczał, ale nie mogłem pojąć, czego chce.
Wreszcie pokazał palcem jabłko, a potem swoje bezzębne dziąsła.
Obnażył je tak, abym nie miał wątpliwości, że stracił wszystkie zęby
inteligencję zniszczyć.<br><orig>Prześladownicy</> nic nowego nie wymyślili, tyle tylko, że skrupiło się to na mnie.<br>Ze mną, z takimi jak ja, przepadnie piękne słowo miłości, kobieta, zwierzę pociągowe historii, nieprędko usłyszy pierwszy komplement, a dlaczego miałaby usłyszeć, skoro zawsze dawała się wyruchać plugawym samcom swojego gatunku, najbardziej jurnego pod słońcem.<br><page nr=106> Czyż to nie nowi minstrele z mordami wieprzów?<br><orig>Kiszkować</>!<br>A niechże się <orig>kiszkują</>!<br>Chwała Bogu, że beze mnie.<br>Dziadek wciąż mnie trącał, coś mamrotał, coś mruczał, ale nie mogłem pojąć, czego chce.<br>Wreszcie pokazał palcem jabłko, a potem swoje bezzębne dziąsła.<br>Obnażył je tak, abym nie miał wątpliwości, że stracił wszystkie zęby
