podwórzu, to nie były już nieprzyzwoite <br>wyrazy. <br><br>To były wspaniałe, cudowne strzały, z których <br>każda trafiała prosto w serce! <br><br>To były rakiety światła, z których każda <br>oświetlała rzecz, o którą chodziło, w całej <br>ostrości i nagości! <br><br>To były niezrównane cięcia, z których żadnego <br>nie można było odparować! <br><br>A zresztą - "wyrazy"! <br><br>Czyż harcownicy, rozpoczynający bitwę w "Ogniem <br>i mieczem"* przemawiali grzecznie do swoich wrogów? <br><br>A rycerze z opowieści, które dostałam na gwiazdkę <br>od ojca, czyż nie wołali do swoich nieprzyjaciół: <br><br><br>- Chodźcie tu, synowie diabła i czarownic! Śmierdzące <br>naczynia diabelskie, pomioty szatana! <br><br>A przecież chodziło im tylko o jakieś głupie szarfy <br>i puchary