Reportaż z tego PGR-u, jednego z najlepszych w Polsce, pisałem wiosną 1974 roku. Imponujące było tu wszystko - dyrektor, po studiach i praktykach w Ameryce, rozległe pola jednolitych kultur, kukurydzy czy rzepaku, ciągnące się całymi kilometrami proste jak strzała asfaltowe drogi, siedziby kierownictw poszczególnych zakładów przypominające rezydencje południowo-amerykańskich milionerów... Darmowe mieszkania służbowe, garaże, działki na ogródek warzywny, darmowe ziemniaki i mleko, po przepracowaniu całego roku pracy z dość wysokimi zarobkami otrzymywało się premię w wysokości do 100 procent rocznych dochodów...<br>I zero jakiejkolwiek działalności kulturalnej. Pracownicy umysłowi w nowoczesnych blokach lub domkach jednorodzinnych, pracownicy fizyczni w slumsach. <br>- Dlaczego? - pytałem dyrektora