których stosowano z powodzeniem leczenie kortykotropiną, należy wymienić: stwardnienie rozsiane, toczeń rumieniowaty trzewny, reumatoidalne zapalenie stawów, astmę oskrzelową. W ostrej fazie choroby lek wstrzykuje się codziennie, w dawce 1 mg. W miarę łagodzenia objawów zmniejsza się częstotliwość podawania leku, najpierw do wstrzyknięć co drugi dzień, a potem co trzeci dzień. Dawkę podtrzymującą wstrzykuje się 1-2 razy w tygodniu.<br>Objawy niepożądane przewlekłego leczenia kortykotropiną są podobne do obserwowanych w toku kortykoterapii, jednak mogą być słabiej wyrażone i nie dochodzi do rozwoju cech hiperkatabolizmu białek, jak: zaniki mięśni, ścieńczenie skóry i rozstępy, osteoporoza. W żadnym przypadku nie można wstrzykiwać kortykotropiny ze wskazań