lecz także w koncepcyjnym nieprzygotowaniu na wypadek załamania się budżetu państwa. <br>Poszukując przyczyn kryzysu finansów publicznych należy podkreślić, że w okresie transformacji państwo stanęło wobec nowego wyzwania socjalnego i finansowego, związanego z pojawieniem się bezrobocia, którego rozmiary zaczęły niebezpiecznie wzrastać w roku 1991, co musiało znaleźć wyraz w wydatkach budżetowych. <br>Deficyt budżetowy w roku 1991 miał wynieść tylko 4,3 bln zł, czyli 0,5 PKB. Oznaczało to, że 1,5 wydatków nie znajdzie pokrycia w dochodach. Był to więc deficyt minimalny, który niemal w całości miał być pokryty z emisji bonów skarbowych. <br>Pierwsze sygnały o niekorzystnie rozwijającej się sytuacji budżetu