pokoju jest już ciemno! Inaczej mama zobaczyłaby od razu, <br>że jej prośba o szczerość wzbudziła w córce lęk.<br> - Bardzo się ostatnio w stosunku do mnie zmieniłaś... - Zmieniłam się?<br> - Jeszcze niedawno, za każdym powrotem z tej waszej plaży czy ze spaceru, miałaś <br>mi tyle do opowiadania... Od jakiegoś czasu - prawie nic. Dlaczego? Coś przede <br>mną ukrywasz., prawda?<br> Pestka milczy &lt;page nr=154&gt;.<br> - Kochanie?... - mówi pani Ubyszowa z leciutkim upomnieniem.<br> To słowo również nie wywołuje oddźwięku. Matka nie zniechęca się, przygarnia <br>córkę jeszcze bliżej ku sobie. - Córeczko, zrozum. Jeżeli pytam, to po to, żeby <br>ci pomóc.<br> - W czym? Nic się przecież nie stało.<br> Ramię, otaczające dziewczynę