która zna angielski. Angielski Maruyamy jest smutny. W kieszeni bluzy, którą włożyłem jak wszyscy, noszę list otrzymany od niej, gdy rozpocząłem patrzenie na strzałkę:<br> "Szanowny Panie. Nazywam się Maruyama i wiem język angielski. Opuszczona przez męża amerykańskiego. Odjechał do żony do Kalifornii. Będę przynosiła panu jedzenie. Czy lubi pan Japonię. Dlaczego pan tu przyjechał?<br> Mieszkam z koleżankami w dormitory i dojeżdżam autobusem. Czy podobają się panu dziewczęta w kimonach..."<br> Któregoś dnia, gdy śnieg zasypywał Jokohamę, zaprosiłem ją na kolację po dziesięciu godzinach przy taśmie.<br> - Nie mogę, muszę wracać do siebie. Nie wolno nam być poza dormitory po godzinie ósmej. Wychodzić mogę