do własnych myśli.<br>- Szkoda. Niech pani przeczyta.<br>- Uczynię to niezwłocznie, gdy tylko... - nie dokończyła.<br>- Gdy tylko co? - podjąłem.<br>- Gdy tylko wrócę do domu - zrobiła "wielkie oczy" i uśmiechnęła się kpiarsko.<br>Zbliżaliśmy się do bloków, za którymi już zaraz leżało znajome osiedle. Znowu szliśmy w milczeniu.<br>"Co ona kombinuje?", myślałem gorączkowo. "Do czego właściwie zmierza? Po co ten cały wywiad? Jeszcze nigdy w ten sposób nie rozmawiała ze mną! Mimo ironii - poważnie. - Co będzie? Co zaraz będzie? I - jak ma do tego dojść?"<br>- O ile dobrze pamiętam - przerwała wreszcie ciszę - ty, w tym waszym spektaklu, za który was wyróżniono, mówiłeś fragment Końcówki. Zgadza