leczeniu z różnych chorób. Działalność ta potwierdzała Jego mesjańskie posłannictwo, stanowiąc wypełnienie słów proroka Izajasza: <q>„Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie"</> (Iz 35, 5-6). Apostołowie, zgodnie z poleceniem Chrystusa i za Jego przykładem, głosili światu Dobrą Nowinę, uzdrawiając źle się mających - jak wspominają o tym Dzieje Apostolskie. Dla Kościoła pierwotnego uzdrawianie chorych szło w parze z głoszeniem Ewangelii. Jeżeli zatem uzdrawianie było w tamtych czasach czymś tak zwykłym, to niezrozumiałe staje się dzisiejsze nastawienie wielu katolików, którzy sakrament chorych w dalszym ciągu kojarzą wyłącznie z bliską śmiercią