sen wymaga porządku leniwych myśli. Więc przywołuje z pamięci obraz pola pikierowego, rozgrywa na nim fikcyjny mecz, w którym sam gra najważniejszą rolę. Lecz wyobraźnia jest przewrotna, ukazuje łakome perspektywy, mami sytuacjami dostępnymi jedynie w nocach bezsennych. Kuszony Polek gra więc lekkomyślnie w pikiera na meczach międzynarodowych, jeździ po świecie. Dokazuje cudów w tej zabawie wiejskich pastuchów. Otacza go gigantyczny tłum wielbicieli oddanych oraz zawistnych Górali i nagle w mrowiu tym dostrzega Polek jedną twarz, jeden szary kosmyk włosów, jedną wstążkę czerwoną. Polek przewraca się gwałtownie, krusząc słomę pod sobą. Jest już teraz zgubiony. Okno rozbiela się świtem. Coraz rzadziej ciurka