Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Łaszowski i Julian Sabiński.
Twórczość Zaborowskiego obejmuje trzy okresy: krzemieniecki, warszawski i liczkowiecki. W latach 1810-1816 kształcił się w Liceum Krzemienieckim. Z okresu krzemienieckiego pochodzi poemat heroikomiczny Klub piśmienniczy, fragmenty tragedii o Stanisławie Szczepanowskim i wiersze okolicznościowe, m.in. oda Do mego wuja (Wincentego Szeptyckiego), Oda do Polski i Duma o Bolesławie Śmiałym w Karyntii – charakterystyczne dla wczesnego okresu twórczości poety.
„Wieszcz Miodoboru" należał do pokolenia, które rosło i dojrzewało w blasku legendy napoleońskiej. Bezpośredni spadkobierca tradycji napoleońskiej jako szesnastoletni młodzieniec głosił chwałę oręża polskiego w odzie Do mego wuja, odczuwając jednocześnie rok 1812 jako grób nadziei Polaków
Twórczość Zaborowskiego obejmuje trzy okresy: krzemieniecki, warszawski i liczkowiecki. W latach 1810-1816 kształcił się w Liceum Krzemienieckim. Z okresu krzemienieckiego pochodzi poemat heroikomiczny Klub piśmienniczy, fragmenty tragedii o Stanisławie Szczepanowskim i wiersze okolicznościowe, m.in. oda Do mego wuja (Wincentego Szeptyckiego), Oda do Polski i Duma o Bolesławie Śmiałym w Karyntii – charakterystyczne dla wczesnego okresu twórczości poety.
„Wieszcz Miodoboru" należał do pokolenia, które rosło i dojrzewało w blasku legendy napoleońskiej. Bezpośredni spadkobierca tradycji napoleońskiej jako szesnastoletni młodzieniec głosił chwałę oręża polskiego w odzie Do mego wuja, odczuwając jednocześnie rok 1812 jako grób nadziei Polaków
Łaszowski i Julian Sabiński.<br> Twórczość Zaborowskiego obejmuje trzy okresy: krzemieniecki, warszawski i liczkowiecki. W latach 1810-1816 kształcił się w Liceum Krzemienieckim. Z okresu krzemienieckiego pochodzi poemat heroikomiczny Klub piśmienniczy, fragmenty tragedii o Stanisławie Szczepanowskim i wiersze okolicznościowe, m.in. oda Do mego wuja (Wincentego Szeptyckiego), Oda do Polski i Duma o Bolesławie Śmiałym w Karyntii – charakterystyczne dla wczesnego okresu twórczości poety.<br> „Wieszcz Miodoboru" należał do pokolenia, które rosło i dojrzewało w blasku legendy napoleońskiej. Bezpośredni spadkobierca tradycji napoleońskiej jako szesnastoletni młodzieniec głosił chwałę oręża polskiego w odzie Do mego wuja, odczuwając jednocześnie rok 1812 jako grób nadziei Polaków
