nuciła cichutko jakąś piosenkę. Nagle przerwała.. Podeszła do radia w kącie. Włączyła. Zaczął się właśnie nowy utwór. Po pierwszych dźwiękach rozpoznałem Mahlerowskie Kindertotenlieder. Raptem ... ni stąd ni zowąd jakiś Eufończyk wstał i mrucząc pod nosem: "znowu - bulwa nać - te opusy i bemole", nacisnął klawisz wyłącznika. <br>Zagłębiłem się w lekturze gazety. Duże litery na pierwszej stronie formowały tytuł: "EUFOŃCZYCY SĄ EUROPEJCZYKAMI"...<br>28 stycznia 1992<br><br>&lt;tit&gt;O jednej z ostatnich uchwał sejmu&lt;/&gt;<br><br>Odkąd społeczeństwo eufońskie po raz pierwszy wyłoniło demokratycznie swoich reprezentantów, parlament eufoński rozbrzmiał niespotykaną dotąd mnogością muzycznych tematów i melodyjek. A przecież jeszcze do niedawna pod dyktando partii dodekafonistów posłowie śpiewali unisono tylko