bat. Czarny, z supełkami na rzemyku i z czerwonym chwostem na końcu. Supełków było pięć. Kiedyś podobnym batem dziadek złoił mi skórę. Za koniem stała łaciata, czarno-biała krowa. <br>- Pamiętasz Finka? - powiedziała Tola. <br>Pies zerwał się z miejsca z przyduszonym skowytem i niemalże się czołgając, przypadł do jej wyciągniętej ręki. Dygotał, kiedy ostrożnie poklepałem go po głowie.<br>- Pamiętasz go? - powtórzyła.<br>- Dziewczyno, Finek był ciemny. I większy.<br>- Nie, taki sam. <br>- Całe dzieciństwo się z nim bawiłem. Przecież pamiętam - upierałem się, jakby od tego coś ważnego zależało. Krowa uniosła w górę pysk i zaryczała boleśnie.<br>- Ryczała cały wieczór. Tęskni za domem - powiedziała Tola