Typ tekstu: Książka
Autor: Uniłowski Zbigniew
Tytuł: Wspólny pokój
Rok wydania: 1976
Rok powstania: 1932
koniec... wykpiła mnie... jak i ciebie wykpiła... bodajeś skonał.. bodajeś tej nocy nie przeżył!
Ale z Lucjana szybko teraz uchodziło życie. Nie słyszał ostatnich słów Dziadzi. Miał wrażenie, że się zapada w lodowatą otchłań. Począł łapać powietrze jak ryba wyrzucona na piasek. Odetchnął szybko kilkanaście razy i raptem wszystko ustało. Dziadzia mówił jeszcze: "Czego nie odpowiadasz, ty...", ale w tej chwili uczuł kurczowe ściśnięcie swej ręki i potem. lekkie rozluźnienie. Pochylił się przerażony nad Lucjanem i krzyknął. Zbudzony Zygmunt poderwał się i już był obok.
- Co się z nim stało? - zajęczał Dziadzia.
- Stało się to, co się miało stać. Umarł, ot
koniec... wykpiła mnie... jak i ciebie wykpiła... bodajeś skonał.. bodajeś tej nocy nie przeżył!<br>Ale z Lucjana szybko teraz uchodziło życie. Nie słyszał ostatnich słów Dziadzi. Miał wrażenie, że się zapada w lodowatą otchłań. Począł łapać powietrze jak ryba wyrzucona na piasek. Odetchnął szybko kilkanaście razy i raptem wszystko ustało. Dziadzia mówił jeszcze: "Czego nie odpowiadasz, ty...", ale w tej chwili uczuł kurczowe ściśnięcie swej ręki i potem. lekkie rozluźnienie. Pochylił się przerażony nad Lucjanem i krzyknął. &lt;page nr=291&gt; Zbudzony Zygmunt poderwał się i już był obok.<br>- Co się z nim stało? - zajęczał Dziadzia.<br>- Stało się to, co się miało stać. Umarł, ot
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego