pan na zły dzień w tym domu, więc niech się pan nie dziwi, że wszyscy przypominamy kwaszone ogórki. Chociaż mnie osobiście wydaje się to raczej zabawne niż tragiczne.<br>- Zależy, z jakiego punktu widzenia patrzy się na życie zauważył malarz. - Śmiem tak oświadczyć, chociaż nie wiem, co zaprzątnęło umysły szanownych państwa.<br>- Dziwna historia! - zahuczały basem organy. - Czy pan uwierzy, że w tym domu wciąż nam kradną drzwi? A dzisiaj... - Boże drogi! - wrzasnął Adaś i odwróciwszy się spojrzał<br>z przerażeniem w stronę okna. - Pali się!<br>- Gdzie?... Jak?... Co?!... - krzyknęła pani Gąsowska. Porwali się wszyscy od stołu i biegli. Matematyk ryczał jak tur:<br>- Ludzie