i odległości od emitora (X [m]).Drugie z proponowanych prostych równań empirycznych określa największą odległość od niskich emitorów gazów o silnym zapachu (dmaks), z której napływają skargi mieszkańców: dmaks [m]=2,2E0,6W równaniu emisja E jest wyrażona w metrach sześciennych na sekundę (strumień objętości emitowanych gazów o zapachu mocnym). Empiryczny współczynnik2,2 jest średnią geometryczną z danych doświadczalnych, mieszczących się w zakresie od 0,7 do 7.<br>Równanie może być stosowane w odniesieniu do emisji zorganizowanej, jeżeli efektywna wysokość emitora jest 30-40 razy mniejsza od obliczonej wartości dmaks, oraz do źródeł powierzchniowych o znanej emisji. Bardzo trudne badania szybkości